Τι είναι ο ιός HIV;

HIV σημαίνει Human Immunodeficiency Virus δηλαδή Ιός της Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας

Μερικοί ιοί, όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα ή τη γρίπη, παραμένουν στο σώμα μόνο για μερικές ημέρες. Άλλοι ιοί, όπως ο HIV, δεν φεύγουν ποτέ. Ο ιός του AIDS είναι ένας ρετροϊός: έχει δηλαδή γενετικό υλικό το RNA, το οποίο με τη δράση ενός ενζύμου που λέγεται αντίστροφη μεταγραφάση μετατρέπεται σε DNA για να ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του ανθρώπου (βλ. κύκλος αναπαραγωγής του HIV ). Το χαρακτηριστικό του ιού HIV είναι το πολύ υψηλό ποσοστό μετάλλαξής του, ο γρήγορος ρυθμός αναπαραγωγής του και το τεράστιο μέγεθος του πληθυσμού του. Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε δεδομένη στιγμή, ένας άνθρωπος που έχει μολυνθεί με τον ιό HIV μεταφέρει δεκάδες εκατομμύρια λοιμογόνων παραγόντων του HIV με εκατομμύρια διαφορετικών τυχαίων μεταλλάξεών του. Η πολύ μεγάλη ικανότητα μετάλλαξης του HIV οφείλεται στο γεγονός ότι η αντίστροφη μεταγραφάση που μετατρέπει το RNA του ιού σε κυτταρικό DNA, είναι πολύ επιρρεπής στα λάθη κατά την αντιγραφή της, ξεφεύγουν δηλαδή αντιγραφικά λάθη όταν προστίθενται τα νουκλεοτίδια στη σειρά για να γίνει το DNA και προκύπτουν οι μεταλλάξεις.

Όταν κάποιος μολύνεται με τον HIV, γίνεται "HIV οροθετικός" και θα είναι για πάντα HIV οροθετικός. Με την πάροδο του χρόνου, η HIV νόσος μολύνει και εξοντώνει τα λευκά αιμοσφαίρια που λέγονται CD4+ λεμφοκύτταρα (ή "CD4+ Τ κύτταρα") και μπορεί να αφήσουν το σώμα ανίκανο να καταπολεμήσει κάποιες μολύνσεις και καρκινογενέσεις. Με την έγκαιρη και σωστή αντιρετροϊκή θεραπεία (ART), το σώμα μπορεί να παραμένει υγιές και να αντιμετωπίζει τις περισσότερες λοιμώξεις. Ένα υγιές άτομο έχει συνήθως από 600 έως 1200 CD4+ λεμφοκύτταρα. Όταν τα CD4+ λεμφοκύτταρα πέσουν κάτω από 200 ανά χιλιοστό του λίτρου στο αίμα, το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου αποδυναμώνεται σοβαρά και φτάνει στο στάδιο του AIDS, ακόμα και αν δεν έχει αρρωστήσει από άλλες μολύνσεις.

Κρίσεις πανικού...

Αν ξαφνικά εκεί που κάθεστε νιώθετε έντονη εφίδρωση, μούδιασμα, κρύο ιδρώτα στην πλάτη και ένα δυσάρεστο συναίσθημα σας κατακλύζει, ενδεχομένως μόλις να πάθατε μια κρίση πανικού. Αποτελεί μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση που εγκλωβίζει το σώμα και καταρρακώνει την ψυχολογία όσων περνούν τέτοιες δυσάρεστες στιγμές

Η διαταραχή πανικού είναι μια αγχώδης διαταραχή, που εκδηλώνεται τόσο με ψυχολογικά όσο και με σωματικά συμπτώματα. Πρόκειται για μια από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις, κατά την οποία το άτομο παρουσιάζει ξαφνικά και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους, που ονομάζονται κρίσεις πανικού.

Κι αν, για εκείνον που τις υφίσταται, μοιάζει με μαρτύριο στην αιωνιότητα, στην πραγματικότητα η διάρκεια της κρίσης, μπορεί να κυμαίνεται από λίγα λεπτά έως μερικές ώρες. Υπολογίζεται ότι έως το 4% του γενικού πληθυσμού υποφέρει από συχνές και σοβαρές κρίσεις πανικού. Το πιο ανησυχητικό όμως, είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ανθρώπων προτιμά να κρύβει με κάθε τρόπο το πρόβλημα του, παρά να το αντιμετωπίσει.

Αντιμετώπισε το άγχος.!

Φτιάξτε το δικό σας σκηνικό . Χρειάζεται αρκετή εξάσκηση, αλλά αποτελεί πραγματικά έναν πολύ καλό τρόπο να ξεφύγετε τη στιγμή που το άγχος πάει να σας καταβάλλει. Καθίστε άνετα, κλείστε τα μάτια, πάρτε βαθιές ανάσες και τοποθετήστε νοερά τον εαυτό σας σε ένα περιβάλλον που σας ξεκουράζει. Χρησιμοποιήστε όλες σας τις αισθήσεις και όταν νιώσετε χαλαρωμένη, μετρήστε ανάποδα από το 20 και επιστρέψτε στην πραγματικότητα.

Γυμναστείτε. Μπορεί να κάνει καλό στη σιλουέτα μας και στην υγεία μας, αλλά δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Η σωματική άσκηση είναι εκτόνωση και αυξάνει την παραγωγή ενδορφινών, δηλαδή των ορμονών της ευχαρίστησης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ασκήσεις όπως το kick-boxing, οι πολεμικές τέχνες ή οι ασκήσεις με βάρη, δρουν πολύ αποτελεσματικά στο να μετατρέπουν ένα αρνητικό συναίσθημα, όπως το άγχος, σε κίνητρο να προσπαθήσουμε για το καλύτερο.

Χαλαρώστε σταδιακά τους μυς σας. Σφίγγοντας και χαλαρώνοντας όλους τους μυς του σώματός σας ανακουφίζει την ένταση και μέσα σε λίγα λεπτά θα αισθανθείτε πιο χαλαρά, χωρίς να χρειάζεστε κάποιο εξοπλισμό ή εκπαίδευση. Ξεκινήστε σφίγγοντας το πρόσωπό σας και μετρώντας μέχρι το 10, έπειτα το λαιμό σας, τους ώμους κ.ο.κ. Το καλύτερο είναι ότι μπορείτε να το κάνετε παντού, όπου κι αν βρίσκεστε.

Παιδική κακοποίηση

« Περνούσαμε την παιδική μας ηλικία ρίχνοντας ένα πέπλο ησυχίας και μυστικότητας που κάλυπτε τις διεστραμμένες εμπειρίες μας παιδικής κακοποίησης. Προσπαθούσαμε να αντεπεξέλθουμε με το να καταπιέζουμε τις μνήμες μας, μαθαίνοντας να ξεχνάμε, αποσυνδέοντας και απομονώνοντας τους εαυτούς μας από τα αισθήματά μας, προσπαθώντας να ευχαριστήσουμε τους πάντες, αγωνιζόμενοι να προσαρμοστούμε και να χωρέσουμε στην «περίεργη» κατάστασή μας, στην οποία δεν υπήρχε ούτως ή άλλως άλλη διέξοδος διαφυγής. Έτσι καταφέραμε να επιβιώσουμε στην παιδική μας ηλικία, που ως ενήλικες μάς έφερε αποκομμένους από τον εαυτό μας και μουδιασμένους στα συναισθήματά μας».

*Μαρτυρίες γυναικών που υπέστησαν διαφορετικά είδη κακοποίησης. Πηγή:μελέτη Van Loon and Kralik (2005a)

Στην τρυφερή παιδική ηλικία, ο άνθρωπος δεν διαθέτει τα κατάλληλα γνωστικά εργαλεία που θα τον βοηθήσουν σε περιπτώσεις κακοποίησης να κατανοήσει, να επεξεργαστεί και να ενσωματώσει την τραυματική εμπειρία.

Έτσι, ένα παιδί που έχει υποστεί κάποια μορφή βίας, αναπτύσσειστρατηγικές αντιμετώπισης που θα το βοηθήσουν να τα «βγάλει πέρα» στην καθημερινή ζωή με τα πολύπλοκα συναισθήματα και εντυπώσεις που βιώνει και συχνά αποκόπτοντας τον εαυτό του από τον συναισθηματικό και φυσικό πόνο των τραυματικών γεγονότων, ειδικά στις περιπτώσεις που η κακοποίηση διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τέτοιου είδους στρατηγικές, προστατεύουν το παιδί από το νακατακλυστεί από τα απειλητικά και επικίνδυνα συναισθήματα που βιώνει, που θα οδηγούσε στην πλήρη αποδιοργάνωση της προσωπικότητας του, προσφέροντας του ταυτόχρονα ένα είδοςελέγχου του συνακόλουθου βιώματος της αίσθησης αδυναμίας, της αίσθησης του αβοήθητου και απελπισίας.

Συνήθεις στρατηγικές αντιμετώπισης σε απειλητικές καταστάσεις

Ένα μεγάλο φάσμα των μηχανισμών άμυνας κατά την αντίδραση σε περιστατικά κακοποίησης και βίας, αφορούν μηχανισμούς άμυνας που«αποκόπτουν» το τραυματικό γεγονός από τη συνείδηση.

Κατά το διαχωρισμό, διαστρεβλώνουμε τις φυσιολογικές συνδέσεις μεταξύ σκέψεων συναισθημάτων και μνημών και έτσι μειώνεται η επίγνωση-συνείδηση αυτών, ή μειώνεται ο πόνος των τραυματικών γεγονότων. Μπορεί κάποιος να περιγράψει τον διαχωρισμό ως «βρίσκομαι στον κόσμο μου», «απαγορεύω πράγματα να μπουν μέσα μου», «δεν έχω σύνδεση με τα συναισθήματά μου», «βλέπω μια ταινία στην οποία είμαι μέσα», «μούδιασμα».

Αυτοκτονίες εφήβων.

        Καταθλιπτικό συναίσθημα, που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όπως απόπειρα αυτοκτονίας, κατάχρηση ουσιών και αυτοτραυματισμό, παρουσιάζουν οι έφηβοι στην Ελλάδα, σε ποσοστό που μπορεί να φτάσει στο 29% στα κορίτσια και στο 13% στα αγόρια. 

Το παρήγορο είναι ότι η Ελλάδα έχει από τους χαμηλότερους δείκτες αυτοκτονιών στους εφήβους, με ετήσια επίπτωση 3,8 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα στα αγόρια και 0,8 στα κορίτσια. 

Οι αυτοκτονίες στην εφηβεία

Σύμφωνα με στοιχεία ανακοίνωσης, με θέμα «Απόπειρες αυτοκτονίας στην εφηβική ηλικία», στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών παρατηρείται συνεχής αύξηση του δείκτη αυτοκτονιών, στις ηλικίες 13-20 ετών.

Βάσει των ίδιων στοιχείων, οι αυτοκτονίες καταγράφονται ως η τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως, σε άτομα ηλικίας από 15-24 ετών, με την Ελλάδα, ωστόσο, να έχει από τους χαμηλότερους δείκτες αυτοκτονιών στους εφήβους. 

«Τα αγόρια έφηβοι πιο συχνά επιλέγουν τα πυροβόλα όπλα σαν αυτοκτονική πράξη, ενώ τα κορίτσια τη λήψη ουσιών. Μελέτη Ελλήνων εφήβων έδειξε ότι οι αυτοκτονίες των αγοριών είναι περισσότερες στις αστικές περιοχές, ενώ των κοριτσιών στις αγροτικές περιοχές. Τα αγόρια εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά θανάτου εξαιτίας αυτοκτονίας, ενώ τα κορίτσια υπερτερούν στην απόπειρα αυτοκτονίας και τον ιδεασμό αυτοκτονίας, χωρίς όμως να επέρχεται ο θάνατος. Η σχέση μεταξύ πρώτης απόπειρας αυτοκτονίας και επόμενης κυμαίνεται από 0,24%-4,30%.Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί το σπάνιο προς το παρόν φαινόμενο της ομαδικής αυτοκτονίας, μετά από συνεννόηση εφήβων μέσω του διαδικτύου (σύμφωνο αυτοκτονίας).

Σχιζοφρένεια.

Η σχιζοφρένεια (schizophrenia) είναι μια ψυχική νόσος στην οποία το άτομο απομακρύνεται από την πραγματικότητα του εξωτερικού κόσμου και ζει σε έναν φανταστικό κόσμο. Το άτομο μπορεί να αισθάνεται διαταραχή των αισθημάτων και των συναισθημάτων, μπερδεμένες σκέψεις και μπορεί να συμπεριφέρεται με μη φυσιολογικό τρόπο. Συνήθως πιστεύει σε λανθασμένα ή παράλογα πράγματα (παραληρητικές ιδέες) και αντιλαμβάνεται αισθήσεις οι οποίες στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν (ψευδαισθήσεις).
Η σχιζοφρένεια είναι πιο συχνή από όσο αντιλαμβάνονται πολλοί άνθρωποι. Στο 1% περίπου των ενηλίκων στις ανεπτυγμένες χώρες έχει διαγνωσθεί σχιζοφρένεια σε κάποιο στάδιο στη ζωή τους. Στις υπό ανάπτυξη χώρες, πιστεύεται ότι ο αριθμός είναι παρόμοιος (στις υπό ανάπτυξη χώρες δεν διαγινώσκεται κάθε περίπτωση σχιζοφρένειας εξαιτίας των ανεπαρκών συστημάτων υγείας).
Η επίπτωση της σχιζοφρένειας κυμαίνεται πιθανότατα μεταξύ των 15 και 20 νέων περιπτώσεων ανά 100.000 κατοίκους ανά έτος. Η μέγιστη επίπτωση παρατηρείται στην ηλικία μεταξύ 25 και 30 ετών. Ο επιπολασμός κυμαίνεται πιθανότατα γύρω στις 200 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Το γεγονός ότι ο επιπολασμός είναι υψηλότερος της επίπτωσης υποδεικνύει ότι πολλοί ασθενείς υποφέρουν από σχιζοφρένεια για μακρά χρονικά διαστήματα.
Η σχιζοφρένεια μπορεί να εμφανιστεί σε όλες σχεδόν τις ηλικίες, είναι όμως πιο συχνή στην ηλικία των 20-30 ετών. Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ή μπορεί να επέλθει σταδιακά σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών. Η σχιζοφρένεια είναι το ίδιο συχνή σε άνδρες και γυναίκες.

Τα επαγγέλματα του μέλλοντος

Λίστα με 87 επαγγέλματα που προβλέπεται ότι θα έχουν αυξημένη ζήτηση στην αγορά εργασίας την επόμενη επταετία (ως το 2020) έδωσε στη δημοσιότητα ο ΣΕΒ, παρουσιάζοντας το "Μηχανισμό Διάγνωσης των Αναγκών των Επιχειρήσεων σε Επαγγέλματα και Δεξιότητες" που δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.

Στην ομιλία του στην εκδήλωση, που αναμένεται το απόγευμα ο πρόεδρος του Συνδέσμου Δ. Δασκαλόπουλος πρόκειται να αναφερθεί στη «Νέα Ελλάδα των αξιών και των αξίων που έχουμε ανάγκη», τονίζοντας ότι «η Ελλάδα αυτή μπορεί να προέλθει μόνο από την ανάδειξη μιας νέας γενιάς πολιτικών, επιστημόνων και επιχειρηματιών απαλλαγμένων από τις νοοτροπίες και αμαρτίες του παρελθόντος».